اخبار فناوری

بحث بر سر وخامت کيفيت هواي هند دو سال پيش پس از گزارش سازمان جهاني بهداشت که در آن دهلي را به عنوان آلوده ترين شهر جهان معرفي کرد، آغاز شد. اين امر منجر به صحبت هايي در بين مردم در مورد عواقب قرار گرفتن در معرض غلظت هاي بالاي آلاينده ها شد.

اما جنبه‌ي منفي مساله اين است که اين اتفاق نگراني و بي‌اعتمادي فراواني در پي داشته است و بيم آن مي‌رود که به دليل سردرگمي و نااميدي براي يافتن راه‌حلي سريع، چشم‌انداز وسيع‌تر و راه‌حل‌هاي طولاني‌مدت را از دست بدهيم. منابع زيادي براي انتشار ذرات معلق (PM) در دهلي و منطقه پايتخت ملي (NCR) وجود دارد.

مطالعات تقسيم بندي منابع انتشار آلايندگي که براي منطقه انجام شد، وسايل نقليه، سوزاندن گياهان زنده و مرده و ذرات ثانويه را به عنوان عواملي که سهم عمده‌اي در غلظت PM2.5 محيط دارند (ذراتي با اندازه کمتر از 2.5 ميکرومتر، که مي‌توانند به اعماق ريه‌ها برسند) شناسايي کرد. وسايل نقليه مطمئناً عامل مهمي در معضل آلودگي هستند و نياز به کنترل دارند.

چندين مطالعه تأثير طرح زوج و فرد را بر غلظت آلاينده ارزيابي کردند و به کاهش محدود 5 تا 13 درصد در غلظت آلاينده ها رسيدند. عمدتاً اين امر به اين دليل است که سهم آلودگي ناشي از خودروهاي شخصي نسبت به غلظت‌هاي رايج ذرات معلق کم است (کمتر از 5%) و حتي پس از محاسبه کاهش‌ بيشتر ميزان آلايندگي به دليل محدود شدن تردد وسايل حمل و نقل و کاهش انتشار گرد و غبار جاده‌اي، تأثير آن مي‌تواند محدود شود.

در حالي که در زمستان ها، زماني که آلودگي زياد است، اين درصد کاهش آلودگي به معني تغيير قابل توجهي در غلظت PM2.5 است، در تابستان ها که سطح آلودگي نسبتاً پايين است، کاهش آلودگي مطلق کمتر خواهد بود. اين به وضوح نياز به نگاه کردن به منابع ديگر مانند کاميون ها، اتوبوس هاي بين ايالتي، موتور ها، صنايع، نيروگاه ها، مجموعه هاي ديزل ژنراتور، سوزاندن بقاياي کشاورزي در NCR را نشان مي دهد.

نمي توان انتظار داشت که مسئله آلودگي هوا در دهلي با نگاهي جداگانه به شهر و انجام اقدامات اصلاحي فقط در محدوده آن حل شود. مطالعات مدلسازي در موسسه انرژي و منابع (TERI) نشان داده است که کل دشت هندو گنگتي به شدت توسط ذرات، آلوده شده است و NCR يکي از مناطق قابل توجه است. بيش از 13 ميليون وسيله نقليه در NCR وجود دارد که بيش از 8 ميليون در خود دهلي موجود هستند.

در حالي که خودروها در سال 2010 به هنجارهاي آلايندگي پيشرفته BS-IV روي آورده اند، اکثر خودروهاي سنگين به دليل الزاماتشان براي خروج از NCR جايي که سوخت با کيفيت BS-IV در دسترس نيست، در BS-III باقي مانده اند. اکنون مايه دلگرمي است که ببينيم دولت تصميم گرفته است تا سال 2020 به سمت پيشرفته ترين استانداردهاي خودرو (هنجارهاي BS-VI) بر اساس استانداردهاي هندوستان حرکت کند. گزينه هاي مقاوم سازي و نوسازي ناوگان بايد با معرفي سوخت با ميزان گوگرد پايين در هند تا سال 2019 مورد بررسي قرار گيرند تا آلودگي ناشي از وسايل نقليه قديمي تر و در حال استفاده کاهش يابد. سيستم حمل و نقل عمومي بايد به طور قابل توجهي تقويت شود.

در يک وضعيت هشداردهنده هواي بد مانند دهلي، حمل و نقل عمومي به طور ايده آل بايد بر پايه موتورهاي الکتريکي باشد تا موتورهاي مبتني بر سوخت فسيلي. بخش هاي ديگري نيز وجود دارند که نياز به اقدام همزمان دارند. در حالي که در مورد موتورهاي ديزلي در وسايل نقليه بسيار صحبت مي شود، ژنراتورهاي ديزلي که از فناوري هاي مشابه استفاده مي کنند به طور کلي ناديده گرفته مي شوند. ژنراتورهاي ديزلي براي ساعات زيادي از روز در شهرهاي مجاور دهلي استفاده مي شوند، جايي که منبع تغذيه مشکل اصلي است.

زمان آن فرا رسيده است که براي مورد تامين برق 24 ساعته در منطقه چاره اي بينديشيم تا استفاده از ژنراتورهاي ديزلي مانند ديزل ژنراتور فورد استريم که منبع قابل توجهي براي انتشار PM و NOx هستند را کاهش دهيم. به طور کلي مشاهده مي شود که محل هاي دفن زباله در تابستان آتش گرفته و زباله هاي جمع آوري نشده زيادي براي کاهش حجم سوزانده مي شود.

ممنوعيت سوزاندن آشغال در فضاي باز بايد با استفاده از فناوري موبايل اجرا شود تا از طريق آن تصاوير و مختصات تخلفات براي مراجع ذيربط ارسال شود تا اقدامات لازم را انجام دهند. آلودگي هوا يک موضوع پيچيده و چند بخشي است. از اين رو، اين موضوع نياز به توجه مداوم دارد و مستلزم برنامه‌هاي پنج ساله منظم مديريت کيفيت هوا با تمرکز بر بخش‌هاي مختلف در NCR است.